Kobiece sprawy

Internet pełen jest blogów, forów i stron WWW poświęconych kobietom, dla kobiet, o kobietach i tworzonych przez kobiety. Wchodzę na wybrane losowo forum. Loguję się, a następnie przeglądam wątki pojawiające się na nim. Jest wszystko. Cały pakiet spraw, jak w słowniku od A do Z. Psychologia, stres, miłość na odległość, rozstanie, kultura, emigracja, seks, kuchnia czy społeczeństwo. Można znaleźć coś dla siebie. Moje zainteresowanie ze względu na listopad, Wszystkich Świętych oraz Zaduszki, które mamy już za sobą - przykuł temat śmierci.

Przeglądam wszystkie posty z wielkim zainteresowaniem przyglądając się rozwojowi wątku. Pierwsza myśl jaka nasuwa mi się po lekturze wpisów jest taka, że kobiety przeraźliwie boją się samego odejścia jak i tego co poczują bliscy po ich stracie. Odejście ukochanych, najbliższych widziane jest jako lęk. Jak pisze Reszka nigdy nie ma odpowiedniego momentu.  Śmierć, temat stary jak świat, a ciągle tak żywy, ciągle wywołujący zainteresowanie i strach. Boję się własnej śmierci, boję się tego, że nie zdążę wszystkiego zrealizować – wyznaje – Alusia. Według Danusi łatwiej oswoić się ze śmiercią, gdy jest się osobą starszą lub nieuleczalnie chorą. W pośpiechu za pieniędzmi i realizacją zapominamy o tym, że nasi bliscy odchodzą. Jak pisze Zbanowana dopiero w momencie, kiedy śmierć dotyka nas lub naszych bliskich potrafimy na chwilę zatrzymać się i zastanowić się nad jej sensem, nad przemijalnością. Są też i kobiety, które nie boją się myśli i wyobrażeń o własnej śmierci. Jedna z internautek pisze o tym, ze chciałaby wręcz móc zobaczyć jak będzie wyglądał jej pogrzeb.

Dla wielu sposób śmierci, czyli kiedy i jak odejdą, jest zastanawiający i wywołuje w nich najwięcej emocji i poczucia lęku. Wiele myśli kierują ku tematowi - samotności na łożu śmierci. Jest to sprawa bardzo bolesna, niechciana i uwidaczniająca strach przed tym, że w ostatnich dniach życia, na łożu śmierci chcemy czuć ciepło i miłość naszych bliskich.

Paradoksalnie wartość życia pokazują panie poprzez fakt śmierci. Każdy z przykładów budują na zasadzie: kiedy czujemy stratę – dopiero doceniamy to, co tracimy.

Wyraźnie widać, że lęk wywołuje świadomość braku jakiegokolwiek wpływu na dzień i sposób śmierci . Nieświadomość i niemożliwość poznania zdaje się przerastać kobiety piszące na forum. Można odczuć swego rodzaju brak poszukiwania odpowiedzi w religii /-ach, wierze, Bogu, duchowości czy różnego rodzaju filozofiach.  


Zapomnienie, osamotnienie, lęk, niewiedza, wartość życia – to słowa poprzez które kobiety na forum WWW.kobiety.net próbowały zmierzyć się w luźnych rozważaniach nad istotą śmierci w kontekście Wszystkich Świętych, które są właśnie za nami. Jak widać w ich wypowiedziach przebrzmiewa strach związany z samym dniem śmierci, sposobem odejścia, samotnością w ostatnich dniach i wyrazem niewiedzy – co będzie dalej?